W okresie powojennym napisała:
“Stanisław i Bogumił” – dramat wysnuty z dziejów XI w. (1948), “Gwiazda zaranna” (1955).
W 1956 r. ukazały się się ,,Myśli o sprawach i ludziach”. Obejmują one artykuły o pisarzach (Mickiewiczu, Słowackim, Prusie, Orzeszkowej, Kasprowiczu, Wyspiańskim, Żeromskim, Strugu, Kademie – Bandrowskim, Gogolu, Tołstoju). W 1959 r. pisarka wydała ,,Szkice o Conradzie”. W 1970 r. ukazała się powieść Dąbrowskiej, której nie dokończyła. Były to “Przygody człowieka myślącego” (miał to być w zamyśle autorki ciąg dalszy ,,Nocy i dni”). Maria Dąbrowska otrzymała liczne nagrody m.in.:
W 1955 r. Nagrodę Państwową I stopnia. W 1957 r. Uniwersytet Warszawski nadał jej tytuł doktora honoris causa. Przez pół wieku (1914-1965) Dąbrowska prowadziła “Dzienniki”. Oferują one zapiski od 31.07.1914 do 8.05.1965 r. Do tej pory ogłoszono drukiem około jednej trzeciej całości. Autorem wyboru i opracowania jest wybitny znawca twórczości Dąbrowskiej – Tadeusz Drewnowski. Dnia 9 października 1971 r. nastąpiło otwarcie Muzeum M. Dąbrowskiej w Russowie. W hollu wejściowym russowskiego dworku umieszczono fragment wypowiedzi pisarki: “Jestem dzieckiem Ziemi Kaliskiej. Z jej okolic i z samego Kalisza czerpałam natchnienie do moich książek: “Uśmiech dzieciństwa”, “Ludzie stamtąd” oraz “Noce i dnie”. Ta ziemia kształtowała swoje poczucie artystyczne, styl i język mojej całej twórczości. I choć opuściłam kaliskie strony, zawsze kocham je z pewną pamięcią i wdzięcznością… ”. Dnia 22 maja 1984 r. w Warszawie otwarto Muzeum przy ulicy Polnej 40 jako Oddział Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza. Jego długoletnim kustoszem była Barbara Musiałowa. Maria Dąbrowska mieszkała przy ul. Polnej 40 m. 30, od 1917r do 1954r, później przeprowadziła się w Aleje Niepodległości 163. Muzeum to powstało z inicjatywy inż. Stanisława Mańkiewicza, długoletniego sąsiada Dąbrowskiej, który starał się o to od 1978 r. Związki z Kaliszem.
Maria Dąbrowska wielokrotnie w swej twórczości nawiązywała do swych rodzinnych stron.
Dla upamiętnienia jej związków z Kaliszem miasto podjęło szereg przedsięwzięć m.in.:
– w 1960 r. nadano pisarce tytuł Honorowego Obywatela Kalisza,
– w latach 70-tych jedno z osiedli w Kaliszu nazwano „Kalińcem”, znajdują się na nim m.in. ulice Serbinowska oraz Barbary i Bogumiła,
– pisarce poświęcono tablicę pamiątkową przy ulicy Górnośląskiej 57 i przy ulicy Babina 2. 25 kwietnia 1986 roku , czyli już w pierwszym roku pracy nowego dyrektora, odbyła się wyjątkowa uroczystość. Zespół Szkół Zawodowych nr 2 otrzymał sztandar oraz imię Marii Dąbrowskiej. O wyborze tej wybitnej pisarki na patrona szkoły zadecydował nie tylko jej talent artystyczny, ale także rozległe zainteresowania, m.in. ekonomią, socjologią i spółdzielczością, zbieżne z wielokierunkowym kształceniem w naszej placówce. W trakcie uroczystości odsłonięte w budynku przy ulicy Zamkowej 15 tablicę pamiątkową ku czci Marii Dąbrowskiej, a słowa autorki “Nocy i dni” umieszczone na tejże tablicy: “Codzienną pracą twój ą możesz wszystko dobre na tym świecie ulepszyć i wszystko złe naprawić” stały się odtąd myślą przewodnią, drogowskazem szkoły. Uroczystość odbyła się w sali C Urzędu Wojewódzkiego w Sieradzu. Jej wagę podkreślała obecność władz, zarówno administracyjnych jak i oświatowych. Sztandar przekazany szkole zaprojektował pan prof. Antoni Marzec, a jego fundatorem był Komitet Rodzicielski. Podczas uroczystości szkoła została wyróżniona odznaką “Za zasługi dla województwa sieradzkiego”. Z okazji tego ważnego wydarzenia uczniowie Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 przygotowali piękną akademię poświęconą życiu i twórczości Marii Dąbrowskiej. Talenty wykonawców podziwiali zaproszeni goście, pracownicy szkoły, absolwenci, aktualni uczniowie oraz ich rodzice. 25 kwietnia 1986 r. Zespołowi Szkół Zawodowych nr 2 w Sieradzu nadano imię Marii Dąbrowskiej
Maria Dąbrowska zmarła 19 maja 1965 r. w Warszawie. Została pochowana w Alei zasłużonych na Powązkach.